نظر ممنوع
یه روز از مرحله ی دوم گذشت و الان یه کمی از مرحله دو فاصله گرفتیم، یه چیزایی در مورد جواب ها و همین طور جوابی که خودمون نوشتیم، فهمیدیم، و حرف های دیگران رو شنیدیم و ...
شاید انتظار می رفت نظرسنجی برای نمره هم داشته باشیم، ولی با توجه به اینکه مطمئن بودیم اگر نظرسنجی داشته باشیم ، حداقل 40 نفر بالای 35 رو انتخاب می کنن (یعنی مشخص میشد که کفی که نظرسنجی مشخص میکنه بزرگتر مساوی 35ـه) و اینکه نتیجه ی نظرسنجی فقط تضعیف روحیه ی بعضی ها و افزایش استرس یه سری دیگه است، نظر سنجی نذاشتیم...
جا داره از همه ی شما بچه ها تشکر کنم بابت اینکه ما امروز نشون دادیم که تا چه حد بافرهنگ و فرهنگ خوب-پذیر هستیم... برخلاف پارسال که نظرات بیشتر جنبه ی کَل انداختن و عدد بیشتر گفتن داشت، برخلاف پارسال که بچه ها به صورت گسترده از اسم افراد مختلف سوءاستفاده کردن، حتی بعضی ها از کلمات نابجا استفاده کردن و ... امسال به طرز شگفت انگیزی نه تنها این کارهای نامطلوب کم شده بود، بلکه درصد زیادی از بچه ها با برگردوندن بحث به سمت مطلوب کاری کردند که شایسته ی تحسینـه.
این بار نه تنها تعداد نظراتی که روحیه خراب کن بودن کم شد، بلکه خیلی از بچه ها به بهترین نحو هم به بقیه روحیه دادن و هم سعی کردن بچه ها رو به سمت واقع بینی بکشونن
اما یه مطلب می مونه در مورد نظراتی که داده شد:
دقت کنید بچه ها، هدف ما اصلا روحیه الکی دادن به شما نیست، ما نمی خوایم بگیم کف قبولی 10 خواهد بود، که خیلی ها خوشحال بشن، میخوایم واقع بینانه نگاه کنید، و اگر شانسی دارید بدونید که شانسی دارید....
چند نفر خواسته بودن که کف رو حدس بزنیم، پارسال هم در این مورد نوشتیم، حدس زدن کف فقط با دیدن سوالها و یا حرف تعدادی از بچه ها اصلا ممکن نیست، دیده شده که بعضی ها نظراتی مثل "بعید می دونم که نمره ی قبولی به 35 برسه. شاید 32 یا 33 کف قبولی باشه" دادن و حتی چند نفر از بچه ها حدس رو دقیقا (یعنی یه چیزی مثل 30.5) حدس زدن (نمی دونم چطور دقیق با احتساب نیم نمره گفتن) که ما هرگز چنین حرفی رو نمی زنیم، نه اینکه بخوایم بعضی ها هم چنان به قبولی امیدوار باشن (که خب اگه بدونیم واقعا امیدی نیست چه دلیلی داره امید الکی بدیم؟؟؟) برای اینکه ما داده ی کافی برای خروجی ای مثل حدس کف نداریم. من بعید می دونم کسانی که نظری در مورد کف میدن از نمره ی حدسی و حدودی بیشتر از بیست سی درصد از بچه ها (اونهایی که احتمال قبولی بیشتری دارن، مثل شرکت کننده های شهرهای بزرگ) خبر داشته باشن...
ما این رو می دونیم بی صبرانه منتظر شنیدن یه عدد هستین که براتون ثابت کنه مرحله دو قبول میشید (یا شاید خیالتون رو راحت کنه که قبول نمیشد، بالاخره از این بلاتکلیفی درتون بیاره)، ولی این انتظار نابجا فقط به خاطر استرسه، و هیچ وقت نمیشه که با یه حدس خوب و درست برآورده شه
در مورد عدد هایی که دوستان حدس می زنن، و یا نمره ای که فکر می کنن به دست میارن، این حدس ها ارزشمنده ولی همونطور که امروز نوشتیم، سعی کنید خیلی تحت تاثیر این نظرات نباشید، هم عموما نمره ی کسب شده (بصورت میانگین) کمتر از حدس هاییه که زده میشه و هم اینکه افرادی که به این وبلاگ میان معمولا چند صد نفری هستن که خوب برای المپیاد خوندن و نمره ی خوبی رو هم احتمالا میگیرن، مطمئنا اون بیشتر از نصف شرکت کننده هایی که نمره ی خوب نمیگیرن نمیان اینجا بگن من نمره ام تو این آزمون مثلا 7 میشه..
اما حرفی که در مورد کف میشه زد اینه که، مسلما هرچی بیشتر و بهتر نوشته باشید و هرچی بیشتر نمره بگیرید، شانس بیشتری برای قبولی دارید، مسلما کسانی که بیشتر اکید از 35 میگیرن شانس خیلی زیادی برای قبولی دارن (البته اگه این نمره رو به دست بیارن) و کسانی که کمتر از 21 میشن شانس کمتری برای قبولی دارن، و نمراتی بین این نمرات هم هر چی بیشتر باشه شانس قبولی بیشتری خواهد داشت، و همه شون از شانس قبولی برخوردارن... اما نظراتی مثل "بچه ها یعنی مثلا منی که بازه نمرم شاید 24 تا 30 باشه هیچ امیدی نیس!؟!" و یا نظری که یکی می گفت"با این آزمون ساده ای که گرفتند، من حتی با نمره ی 30 تا 32 هم قبول نمیشم" خیلی باید بهش توجه شه. من، به نمایندگی از همه ی نظراتی که مشابه این نظرات هستن و سوالاتی که شما دارین، جواب این دو سوال رو اینطور میگم که"نه ، اینطور نیست، شما برای قبولی شانس دارید" و البته هرچی نمره تون بهتر باشه شانستون هم بیشتره... توجه کنید بچه ها تا به حال هیچ وقت کف بیشتر مساوی 5 سوال کامل نشده پس اینکه کسی که حدس میزنه نمره اش حدود 30 میشه خیلی منطقی نیست که بگه امیدی دارم یا نه! مشخصا امید داره...
ضمنا در مورد نظراتی که درباره ی سوالات داده شد، اضافه کنم، اول اینکه دو سال قبل سوالها طوری بود که خیلی ها اعتراض داشتن که چرا سوالها خیلی سخته، و امسال همه اعتراض داشتن که سوالها چرا اینقدر ساده است، حتی جایی یکی گفت "چرا هر سال سوالهای ایران آسون تر میشه" در حالی که من نمی دونم چطور سوالهای دو سال قبل رو ساده به حساب آورده... به نظر من سوالهای امسال هر چند بی اشکال نبودن، ولی سوالهای خوبی بودن، البته مسلما کمیته ی المپیاد ریاضی و همه ی کسایی که می تونن، تمام تلاششون رو برای بهتر شدن سوالات میکنن. ضمنا چند نفر گفتن که آزمون سوال تکراری داشته ----> سوالهایی که سال های قبل تکراری بود، همه شون توسط اعضای کمیته طرح شده بودن ، و اینطور نبوده که کمیته سوالی رو از یه کشور دیگه کپی کنه (که اگه میخواست این کار رو انجام بده اونقدر منبع سوال خوب در دسترس داشت که سوالی رو کپ بزنه، که کسی اونو ندیده باشه).سوال های امسال هم همین طور بوده، و می تونم بهتون اطمینان بدم تکراری نبودند...
الان دیگه یه مدت برید و استراحت کنید، و به درس مدرسه تون برسید، سال سوم ها که امتحان نهایی دارن، باید از همین الان عقب موندگی هاشون رو جبران کنن
امیدوارم موفق باشید...
خیلی مهمه که امشب رو خوب بگذرونید و برای فردا آماده باشید... امروز مهمترین کاری که باید بکنید اینه که اصلا به المپیاد فکر نکنید، اصلا به امروز فکر نکنید، و استراحت کنید تا امروز تموم شه و به فردا برسیم یه روز دیگه از آزمون.... شاید نشه ولی باید سعی کنید که اصلا به سوالا فکر نکنید به ویژه به سوالاتی که فکر می کنید حل کردید(چون اگر احیانا متوجه شید که یه جایی اشتباه کردید، تاثیر منفی زیادی داره)
نظر این مطلب رو بستیم (تا فردا) کسی نظری در مورد آزمون یا موارد مشابه نذاره، لطفا بعد این که این مطلب رو خوندید کلا المپیاد رو از یاد ببرید و برید پی بازی و تفریحتون. امروز دقیقا روزیه که نباید درس بخونید و باید فقط پی تفریح و بازیتون باشید، (مثلا می تونید با دوستاتون باشید که کلا فکر امتحان از سرتون بپره (البته کاری نکنید که ناکار شید و فردا نتونید برید سر جلسه، یعنی مثلا غذای خونه رو بخورید که مطمئن باشید مسموم نمیشید))
در مورد آزمون فردا هم حتما به چند نکته توجه داشته باشید:
سر آزمون فردا، اصلا به وضعیت نمره ای تون فکر نکنید، مثلا اگر 3ساعت از آزمون گذشت و سوالی حل نکردید، نگید که خب "دیروز (مثلا) 2 تا سوال حل کردم امروز هم تو زمان باقیمونده حداکثر یه سوال حل می کنم، پس حتما قبول نمیشم" سعی کنید وسط آزمون به هیچ وجه به چنین چیزهایی فکر نکنید، چون اولا از کف چیزی نمیدونید و ثانیا تو زمان باقیمونده معمولا خیلی بیشتر از اونچیزی که فکر می کنید می تونید نتیجه بگیرید... خیلی اوقات پیش میاد که تو همین یه ساعت و نیم دو تا سوال حل می کنید و همین باعث میشه که نتیجه ی مورد نظر رو به دست بیارید
به هیچ وجه در مورد سوالات قضاوت نکنید، مثلا اینکه بگید:"هندسه ی دیروز راحت بود، پس احتمالا امروز خیلی سخته" یا "این سوال چون سوال 6ـه احتمالا باید سخت باشه و نمیشه حل کرد و ...." (اتفاق مشابهی یه بار برای خودم افتاد و خیلی راحت یه سوال رو از دست دادم) و حتی فکر کردن به اینکه "این سوال خیلی سوال ساده ایه" هم اصلا خوب نیست چون اگه بعد یه مدتی حل نکنید باعث میشه اعتماد به نفستون رو از دست بدید، تنها دیدی که باید به سوالات داشته باشید اینه که دارید میرید به جنگ سوال و سوال قراره حل شه و شما می تونید حلش کنید، و اینکه اگر هم حل نشد دنیا به آخر نرسیده، سوالات دیگه ای هم مونده که حلش کنید
اگر احیانا وسط آزمون اون انتظاری که داشتید برآورده نشد (مثل مثال بالایی، مثلا انتظار داشتید که تو سه ساعت اول دو تا سوال حل کنید ولی اینطور نشد) و دلهره پیدا کردید، یا مثلا داره گریه تون میگیره که "وای من این همه زحمت کشیدم ، وضعم هم خوب بود و تو خونه سوال های سالهای قبل رو همیشه خیلی خوب حل می کردم، وااای چرا امروز سر آزمون اصلی اینطور شد" خوبه که برید بیرون از جلسه ، یه آبی به دست و روتون بزنید ، یه چند دقیقه ای (5 تا ده دقیقه) هم اصلا به امتحان فکر نکنید تا ذهنتون یه کمی از فضای امتحان خارج شه، بعد دوباره برید به جنگ سوالها...
سعی کنید جواب سوالهایی که نوشتید رو یه بار چک کنید تا اگه چیزی جا انداخته بودید دوباره بنویسیدش، تو دقایق آخر اگر ایده ی خاصی برای سوال ندارید، دیگه خیلی رو اون سوال فکر نکنید (چون احتمالا اگر حل بشه، زمان نوشتن براتون نمیمونه)، جاش خوبه حتما یه بار برگه تون رو چک کنید و هم چنین تمام موارد مفیدی که از اون سوال ( و احیانا سوالهای دیگه) به دست آوردید رو تو برگه بنویسید، سعی کنید طوری نشه که 5دقیقه به آخر امتحان یه سوال حل شه و شما تازه بخواید شروع به نوشتن کنید (که وقت نوشتن واستون نمونده باشه)
و در نهایت اینکه شاید الان یه سری از دوستانتون بیشتر از شما حل کردن (یعنی نمره ای که حدس میزنن، از نمره ای که شما برای خودتون حدس میزنید، بیشتر باشه) اول اینکه خیلی اوقات این حدس ها درست و دقیق نیست و دوم اینکه یه روز دیگه برای شما باقی مونده که می تونید جبران کنید و سوم اینکه ممکنه اون بیشتر از شما حل کرده باشه، ولی شما قرار نیست اول شید، قراره بین (حدودا) چهل نفر اول باشید...
حالا هم خوبه که پی الافی و بازی و خوشگذرونی و استراحت باشید...
مطمئن باشید فردا، روز، روزِ شما خواهد بود
راستی ما با تمام وجود و از صمیم قلب براتون دعا می کنیم، که ایشالا بهترین نمره ی ممکن رو به دست بیارید تافردا
با توجه به کمبود امکانات المپیادی برای بسیاری از دانش آموزان چند نفر از دانش پژوهانی که از سال 87 به بعد موفق به کسب مدال شدند تصمیم به ساخت این وبلاگ نمودند تا بتوانند بدین طریق رابطه ای مستمر با دانش آموزان علاقه مند داشته و آنها را در پیمودن این راه یاری دهند.